محمد سلطانیه
چکیده
اعجاز بیانی قرآن توسط تمام دانشمندان مسلمان بهعنوان وجهی مهم از اعجاز قرآن پذیرفته شده است. در دوران اخیر نیز شرقشناسان مطالعات گستردهای در این عرصه داشتهاند؛ برخی با رعایت انصاف زبان به ستایش آن گشوده و برخی دیگر با طرح سؤالاتی، قصد خدشهدار نمودن آن را داشته تا وحیانی بودن این کتاب را زیر سؤال ببرند. در این پژوهش که بهصورت ...
بیشتر
اعجاز بیانی قرآن توسط تمام دانشمندان مسلمان بهعنوان وجهی مهم از اعجاز قرآن پذیرفته شده است. در دوران اخیر نیز شرقشناسان مطالعات گستردهای در این عرصه داشتهاند؛ برخی با رعایت انصاف زبان به ستایش آن گشوده و برخی دیگر با طرح سؤالاتی، قصد خدشهدار نمودن آن را داشته تا وحیانی بودن این کتاب را زیر سؤال ببرند. در این پژوهش که بهصورت توصیفی - تحلیلی انجامشده و جمعآوری اطلاعات با استفاده از روش فیشبرداری کتابخانهای بوده است، با محور قرار دادن اشکالات جرج سیل در خصوص اشکالات ساختاری قرآن کریم، به بررسی و نقد این شبهات پرداخته شده است. هدف، استخراج جواب شبهات مطرحشده از کتب ادبی و تفاسیر و به دنبال آن دفاع از اعجاز ادبی قرآن بوده است. بدین منظور ابتدا شبهات گردآوری و نظرات جرج سیل پیرامون آن ذکر شده است و در یک جمعبندی به بیان جواب آن پرداخته شده است. به نظر میرسد آشنا نبودن اشکال کنندگان با ساختار قرآن که یک ساختار گفتاری (خطابی) است و نه نوشتاری (کتابی)، منشأ طرح بسیاری از این شبهات گردیده است. حال آنکه بسیاری از این اشکالات، به علّت ساختار گفتاری قرآن و نزول تدریجی آن طی بیستوسه سال و به اقتضای رعایت حال مخاطب بوده و نمایانگر اوج بلاغت و فصاحت قرآن میباشد.
محمد آهی
چکیده
در میان معارف الهی معارف اهل بیت علیهمالسّلام بهطور عموم و نبی اکرم (ص) به طور خاص از راز و رمزهایی برخوردار است که درک آنها به آسانی میسّر نیست. تبیین و تحلیل عقلی این معارف از اولویّتهای پژوهشی است، از این رو در این مقاله سعی شده است یکی از معارف عظیم که در حدیث شریف قُدسیِ «لَولاکَ لَما خَلَقتُ الأَفلاک» مندرج است، تبیین ...
بیشتر
در میان معارف الهی معارف اهل بیت علیهمالسّلام بهطور عموم و نبی اکرم (ص) به طور خاص از راز و رمزهایی برخوردار است که درک آنها به آسانی میسّر نیست. تبیین و تحلیل عقلی این معارف از اولویّتهای پژوهشی است، از این رو در این مقاله سعی شده است یکی از معارف عظیم که در حدیث شریف قُدسیِ «لَولاکَ لَما خَلَقتُ الأَفلاک» مندرج است، تبیین و تحلیل گردد. شایستهی ذکر است که مقصود از افلاک، در این حدیث شریف بیتردید جهان هستی و نظام تکوین است که شامل جمیع مخلوقات از ازل تا ابد میباشد. عنصر قابل شناخت در آن با مهمترین ویژگیهای ساختاری با استدلالهای عقلی و استنادهای نقلی بیان گردید تا ازاین میان سرّ این حدیث شریف به خوبی روشن شود.