امامت از دیدگاه شیعۀ دوازده امامی با تکیه بر براهین عقلی و آیات و روایات

محمدحسین بیات

دوره 4، شماره 12 ، مهر 1392، ، صفحه 7-34

https://doi.org/10.22054/ajsm.2014.1

چکیده
  مسألة امامت از دیرباز مطمح نظر متکلّمان و مفسّران نامدار اسلامی بوده است. فرقه‌های اسلامی در هیچ یک از مسائل دینی به سان مسألة امامت اختلاف نظر نداشته‌اند. علمای نام‌آور اسلامی، اوّلاً به دو فرقۀ بزرگ شیعه و اهل سنّت تقسیم شدند که جمیع فرقه‌های شیعه در تعیین امام، قائل به نصّ شدند، لیکن همۀ فرقه‌های اهل سنّت قائل به بیعت و اجماع ...  بیشتر

بررسی و نقد دیدگاه ابن‌عربی در باب خلافت و امامت

محمد حسین بیات

دوره 2، شماره 5 ، دی 1390، ، صفحه 25-66

https://doi.org/10.22054/ajsm.2011.5477

چکیده
  دیدگاه ابن‌عربی در باب خلافت و امامت بعد از رحلت رسول اکرم (ص) از ویژگی خاصّی برخوردار است. وی نخست به‌گونه‌ای سخن می‌گوید که خواننده می‌پندارد مقصود وی، امامت و خلافت عرفانی می‌باشد و ربطی به دیدگاه‌های کلامی شیعی و سنّی در این باره ندارد، لیکن بعد از بررسی و دقّت نظر معلوم می‌شود که وی با شیوه‌ی خاصّ خود، در نهایت دیدگاه کلامی ...  بیشتر

ولایت عصبه از دیدگاه نهج‌البلاغه

منصور پهلوان؛ حامد شریعتی نیاسر

دوره 2، شماره 4 ، مهر 1390، ، صفحه 1-22

https://doi.org/10.22054/ajsm.2011.5469

چکیده
  با وجود آنکه ولایت عصبه در حدیث و فقه امامیّه جایگاهی ندارد، امّا بسیاری از شارحان نهج‌البلاغه با استناد به حکمتِ «إِذَا بَلَغَ النِّسَاءُ نَصَّ الْحَقَائقِ فَالْعَصَبَةُ أَوْلَى»، از اولویّت عصبه بخصوص در امر تزویج بر ولایت مادر سخن گفته‌اند. این درحالی است که احادیث معارض در این باب فوق حدِّ احصاء است و اجمالی که در این ...  بیشتر