عبدالله میراحمدی؛ فاطمه فتاحی
چکیده
یکی از مباحث مهم نزد فریقین، بحث پیرامون آیات دلالتکننده بر عظمت و فضایل امام علی (ع) است. ازآنجاکه پیشفرضهای کلامی مذهب شیعه و اهل سنت درباره امامت و ولایت یکسان نیست، این دو گروه به مسئله امامت یکسان نمینگرند؛ بنابراین ترجمۀ این آیات به زبان فارسی متأثر از پیشفرضهای کلامی است. البته مترجمان اهل سنت دراین‌باره دیدگاه ...
بیشتر
یکی از مباحث مهم نزد فریقین، بحث پیرامون آیات دلالتکننده بر عظمت و فضایل امام علی (ع) است. ازآنجاکه پیشفرضهای کلامی مذهب شیعه و اهل سنت درباره امامت و ولایت یکسان نیست، این دو گروه به مسئله امامت یکسان نمینگرند؛ بنابراین ترجمۀ این آیات به زبان فارسی متأثر از پیشفرضهای کلامی است. البته مترجمان اهل سنت دراین‌باره دیدگاه یکسانی ندارند؛ برخی از آنها آگاهانه و با غرضورزی، پیشفرضهای عقیدتی خود را در ترجمه بهکار گرفتهاند. برخی نیز این مفروضات را در ترجمه دخالت ندادهاند و با موضعی سکوتآمیز از دامن زدن به تعصبات فرقهای پرهیز کردهاند. این پژوهش بر آن است ضمن بهرهگیری از روایات معتبر و آرای مفسّران فریقین پیرامون آیات امامت و فضایل امام علی (ع)، شاخصترین ترجمههای تفسیری اهل سنت (دهلوی، خرمدل و انصاری) و شیعه (الهی قمشهای، مشکینی و مکارمشیرازی) را بررسی و تحلیل کند. از این رهگذر میتوان پس از بیان ضعفها و قوّتهای احتمالی، تأثیر پیشفرضهای کلامی و تعصبهای موجود را در ترجمههای اهل سنت دقیقتر نمایان ساخت. افزون بر آن میتوان مطابق مبانی کلامی، انتقال صحیح محتوای این آیات را در ترجمههای شیعی مورد سنجش قرار داد.
