حجت اله فسنقری؛ راضیه کارآمد
چکیده
سبک، طرز خاصی از نظم یا نثر است که نویسنده بر میگزیند. سبکشناسی، علمی است که به تحلیل و بررسی عناصر سخن میپردازد و شاخهای از علم زبانشناسی است که هدف آن بررسی متون ادبی، و از لایههای گوناگونی برخوردار است. دعا و مناجات، هر دو راز و نیاز با پروردگار هستند ولی مناجات نوعی گفتگوی صمیمانه با معبود است که مناجات حضرت امیر (ع) در کوفه ...
بیشتر
سبک، طرز خاصی از نظم یا نثر است که نویسنده بر میگزیند. سبکشناسی، علمی است که به تحلیل و بررسی عناصر سخن میپردازد و شاخهای از علم زبانشناسی است که هدف آن بررسی متون ادبی، و از لایههای گوناگونی برخوردار است. دعا و مناجات، هر دو راز و نیاز با پروردگار هستند ولی مناجات نوعی گفتگوی صمیمانه با معبود است که مناجات حضرت امیر (ع) در کوفه مناجاتی است که از قوّت و عمق در ساختار و معنا برخوردار است و با وجود تکرار واژگان، از زیبایی خاصی برخوردار است. این نوشتار به روش توصیفی – تحلیلی، سبکشناسی این مناجات را در دو لایۀ آوایی و واژگانی مورد بررسی قرار میدهد. تکرار کلمات و حروف در این مناجات همسو و متناسب با معنای ارائه شده هستند و واجآرایی و تکرار کلمات و حروف، صبغۀ آوایی فاخری به متن بخشیدهاست. واژگان این مناجات، رسمی و سهل و بیشتر انتزاعی و نشاندار هستند و در این مناجات، تکرار کلمات و حروف نه تنها به فصاحت و شیوایی آن خللی وارد نکرده بلکه به فصاحت و زیبایی مناجات افزوده و متناسب با فضا و اقتضای مناجات است. با بررسی و درک معنای واژگان و واژگان مشابه میتوان دریافت که واژهها هر کدام در بهترین شکل و موقعیّت خویش است وکاربرد فعلهای مضارع و اسم فاعل و اسم مفعول، متناسب با معنای اراده شده در مناجات است. وجود حرف عطف «و»، جملات پی در پی و... باعث پویایی و به هم پیوستگی آن شدهاست.
عسگر بابازاده اقدم؛ حسین تکتبار فیروزجایی
چکیده
سبکشناسی بهعنوان یکی از شاخههای زبانشناسی نوین همواره میکوشد متن را به لحاظ زیباییشناسی، بدون توجه به تاریخ، جامعه و زندگی پدیدآورنده آن که اموری خارج از متن هستند، بررسی کند. مطالعه سورههای قرآن از این منظر، نشاندهنده این است که قرآن کلامی فنی، دقیق، فرازمانی و فوق بشری و دارای بافتی منسجم و بینظیر ...
بیشتر
سبکشناسی بهعنوان یکی از شاخههای زبانشناسی نوین همواره میکوشد متن را به لحاظ زیباییشناسی، بدون توجه به تاریخ، جامعه و زندگی پدیدآورنده آن که اموری خارج از متن هستند، بررسی کند. مطالعه سورههای قرآن از این منظر، نشاندهنده این است که قرآن کلامی فنی، دقیق، فرازمانی و فوق بشری و دارای بافتی منسجم و بینظیر است. چارچوب سبکشناسی شامل بررسی سطح آوایی، واژگان، تصادف، تعریف و تنکیر، افراد و جمع، تکرار، اسمیه و فعلیه بودن جملات و نوع استفهامها و ... است. پژوهش حاضر باملاحظه فضای حاکم بر سوره قمر، جنبههای زیباییشناختی و سبکشناختی آن را به روش توصیفیـتحلیلی بازکاوی میکند. رهاورد این پژوهش گویای آن است که با توجه به سیاق و فضای این سوره، واژهها، جملات و حروف، هنرمندانه در جایگاه و مناسبت ویژهای بهکار رفتهاند. الفاظ کاملاً در خدمت معناست و معنا به بهترین شکل در نوع واژهگزینی تأثیر گذاشته است؛ بهگونهای که هرگز امکان تعدیل، جابجایی یا پیشنهادی جهت تبدیل و تحول متن باقی نمیماند.
حجت اله فسنقری؛ راضیه کارآمد
چکیده
سبکشناسی علمی است که به تحلیل و بررسی عناصر سخن میپردازد و مختصاتی از متن که متکرر باشد، مدّنظر قرار میدهد و از لایهها و جنبههای گوناگونی برخوردار است که شناخت نظام واژهگزینی و نوع واژههای متن یکی از لایههای آن است. دعای ابوحمزة ثمالی یکی از دعاهایی است که هم به لحاظ مضمون و محتوا و هم به لحاظ ساختار و ارزشهای هنری در ...
بیشتر
سبکشناسی علمی است که به تحلیل و بررسی عناصر سخن میپردازد و مختصاتی از متن که متکرر باشد، مدّنظر قرار میدهد و از لایهها و جنبههای گوناگونی برخوردار است که شناخت نظام واژهگزینی و نوع واژههای متن یکی از لایههای آن است. دعای ابوحمزة ثمالی یکی از دعاهایی است که هم به لحاظ مضمون و محتوا و هم به لحاظ ساختار و ارزشهای هنری در جایگاه والایی قرار دارد. این نوشتار بر آن است تا به روش توصیفی ـ تحلیلی دعای ابوحمزة ثمالی را در لایة واژگانی بررسی کند و دلیل گزینش برخی واژگان از جانب امام سجاد(ع) را توضیح میدهد. استفاده از تکرار و مترادفها لازمة نجوای عاشقانه با محبوب است و دعا نجوای عاشقانه با محبوب است که در این دعا، جملات و کلمات مترادف، بهویژه در باب رحمت و رأفت خداوند زیاد مشاهده میشود و بیشتر واژگان این دعا پیرامون مفاهیم عقلی و انتزاعی است. بررسی معنای واژگان و ذکر تفاوت آنها با واژههای مشابه میتواند علّت و دلیل گزینش آنها را از سوی امام(ع) برای ما روشن سازد و به این باور برساند که شکل و موقعیّت واژگان در مناسبترین وضعیّت خود است. در این مقاله، واژههایی بررسی میشودکه ممکن است کاربرد آن از سوی امام، در ابتدا برای خواننده و شنونده سؤالبرانگیز و مبهم باشد و با بررسی این واژهها و واژههای مشابه به این نتیجه میرسد که انتخاب واژة مورد نظر، بهترین صورت کاربرد واژه است.
مرتضی سازجینی؛ عباس یوسفی تازهکندی
چکیده
یکی از مهمترین جنبههای اعجاز قرآن کریم، اعجاز ادبی آن است که این امر موجب شده قرآن کریم از دیرباز مورد توجه ادیبان و زبانشناسان قرار گیرد. با رشد و گسترش مباحث زبانشناسی در حوزههای تئوری و کاربردی، دانشمندان اسلامی به ارزشهای این دانش پی برده، قوانین و شیوههای آن را با دقت بررسی کردهاند و در پی اجرای آن در قرآن کریم به ...
بیشتر
یکی از مهمترین جنبههای اعجاز قرآن کریم، اعجاز ادبی آن است که این امر موجب شده قرآن کریم از دیرباز مورد توجه ادیبان و زبانشناسان قرار گیرد. با رشد و گسترش مباحث زبانشناسی در حوزههای تئوری و کاربردی، دانشمندان اسلامی به ارزشهای این دانش پی برده، قوانین و شیوههای آن را با دقت بررسی کردهاند و در پی اجرای آن در قرآن کریم به عنوان بلیغترین کلام هستند. در این نوشتار، با تقسیم سورة جمعه به چهار سطح آوایی، صرفیـ نحوی و بلاغی و استخراج موارد مربوط به هر یک از سطوح، به رابطة آنها با علم سبکشناسی پرداخته شدهاست. حاصل پژوهش بدین گونه است که هر کلمهای در قرآن، معنای خاصی دارد که در بهترین جایگاه خود قرار گرفتهاست و چینش کلمات نیز به گونهای است که در بهترین مکان از نظر نحوی قرار گرفتهاند و همگی این ترکیبها دلیل بلاغی دارند.