صمد عبداللهی عابد؛ جمشید بیات
چکیده
در این نوشتار، روایات عصمت که در کُتُب معتبر حدیثی شیعه، همچون «الکافی، معانیالأخبار، الخصال و کفایةالأثر» وجود دارند، مورد بررسی سندی متنی قرار گرفته است و مشخّص شده که مهمترین مستند عصمت امامان (ع)، وجود نصوص قرآنی و روایاتی است که در میان امامیّه بر آنها اتّفاق نظر وجود دارد. هدف اصلی مقالة حاضر بررسی روایاتی است که لفظ ...
بیشتر
در این نوشتار، روایات عصمت که در کُتُب معتبر حدیثی شیعه، همچون «الکافی، معانیالأخبار، الخصال و کفایةالأثر» وجود دارند، مورد بررسی سندی متنی قرار گرفته است و مشخّص شده که مهمترین مستند عصمت امامان (ع)، وجود نصوص قرآنی و روایاتی است که در میان امامیّه بر آنها اتّفاق نظر وجود دارد. هدف اصلی مقالة حاضر بررسی روایاتی است که لفظ «عصمت» در آنها به کار رفته است و با بررسی انجام گرفته، این روایات حدوداً 47 حدیث میباشد که با حذف احادیث تکراری، نزدیک به 15 حدیث میباشد. در حالت کلّی میتوان گفت وضعیّت راویان بر مبنای آراء رجالیّون شیعه بررسی گردید و معلوم شد که در بیشتر سلسله سند روایات عصمت، افراد موثّق قرار گرفتهاند. البتّه اندکی از آنان نیز بر طبق گفتههای رجالیّون موثّق نیستند، ولی درصدی از این راویان مجهول، افرادی هستند که در سلسله سند روایات «کاملالزّیارات» قرار گرفتهاند و از آنجا که ابنقولویه، در مقدّمة این کتاب، همة راویان این کتاب را ثقه معرّفی کرده، میتوان برای این افراد درجهای از وثاقت قائل شد. در بین این روایات، اکثر آنها از نوع احادیث مُعَنعَن هستند که شامل احادیث صحیح، حَسَن و موثّق میباشند. بررسی محتوایی این روایات بیانگر آن است که محور غالب این احادیث، فضایل و صفاتی است که یک فرد معصوم ضرورت دارد که داشته باشد؛ از جملة این صفات: معصوم بودن از گناهان، امین خدا بودن، مطهّر از ذنوب و عیوب و ... و با بررسیهای انجام شده ثابت شده که این صفات مختصّ امامان معصوم (اهل بیت) پیامبر (ص) هستند که از سوی خداوند معصوم میباشند.
صمد عبداللهی عابد؛ محمد بستان افروز
چکیده
داستان های قرآن کریم ، خصوصیات و ویژگی های منحصر به فردی دارد که مختص خود قرآن است به گونه ای که از یک داستان ، آن بخش از وقایع را بازگو می کند که در برآوردن هدف هدایت قرآن موثر است و پایبند به این نیست که تمام جزئیات وقایع را بیان کند. در این مسیر از داستان های تخیلی و تو خالی برای ارائه هدف خود استفاده نمی کند اما این به معنای آن نیست که ...
بیشتر
داستان های قرآن کریم ، خصوصیات و ویژگی های منحصر به فردی دارد که مختص خود قرآن است به گونه ای که از یک داستان ، آن بخش از وقایع را بازگو می کند که در برآوردن هدف هدایت قرآن موثر است و پایبند به این نیست که تمام جزئیات وقایع را بیان کند. در این مسیر از داستان های تخیلی و تو خالی برای ارائه هدف خود استفاده نمی کند اما این به معنای آن نیست که قرآن در بازگو کردن قصه های خود از قالب های هنری استفاده نمی کند. یکی از شیوه های بیانی قرآن برای تبیین حقایق و مطالب فراتر از درک محدود بشری، به کار بردن تمثیل و تشبیه است تا مخاطبان در نسل های مختلف، آن را درست بشناسند و درک کنند چنان که می فرماید: و تلک الامثال نضربها للناس لعلهم یتفکرون. این مثال ها را برای مردم می زنیم. باشد که بیندیشند. برخی از مفسران، داستان هایی از قرآن را فقط نمادین دانسته اند و واقعیت آن را انکار کرده اند در حالی که گروهی دیگر، کلام و بیان قرآن را واقعیت می دانند. این جستار به بیان دیدگاه های مفسران در این زمینه پرداخته، تعابیر ایشان در واقعی یا تخیلی بودن برخی از داستان های قرآنی را مورد بحث قرار داده است و بر این اساس به عنوان نمونه، به بررسی داستان آدم ع و فرزندانش پرداخته است
صمد عبداللهی عابد؛ عنایت الله قاضی شیراز
چکیده
سخنگفتن از نعمتهای الهی برای انسان است تا بدینوسیله امتیازش از دیگر موجودات مشخّص گردد واینامتیازدر سخنوران و شاعران بیشتر خود را نشان میدهد؛ زیرا ارزشهای هر جامعه را با هنر میتوان زنده نگهداشت و شعر در این میان از جایگاه ویژهای برخوردار است. حال اگر شاعران آثار خود را با تعالیم آسمانی عجین سازند، ماندگاری شعرشان بیشتر ...
بیشتر
سخنگفتن از نعمتهای الهی برای انسان است تا بدینوسیله امتیازش از دیگر موجودات مشخّص گردد واینامتیازدر سخنوران و شاعران بیشتر خود را نشان میدهد؛ زیرا ارزشهای هر جامعه را با هنر میتوان زنده نگهداشت و شعر در این میان از جایگاه ویژهای برخوردار است. حال اگر شاعران آثار خود را با تعالیم آسمانی عجین سازند، ماندگاری شعرشان بیشتر خواهد بود. بدیندلیل است که شاعرانی مثل مولوی، حافظ، سعدی و شهریار از آیات قرآن و احادیث معصومین(ع) جهت بارورکردن کلام خود استفاده کردهاند.مقالهی حاضر به تأثیرپذیری شهریار از کلام علی(ع) میپردازد که یا با عین عبارت یا به مضمون یا اشاره و تلمیح و غیره خود را نشان داده است. این تأثیرپذیری ریشه در باورهای درونی شهریار و عشق وصفناپذیر او به علی (ع) دارد. شهریار از عشق مجازی به عشق حقیقی رسیده که مصداق بارز و حلقهی اتّصال شهریار به خدا نیز علی(ع) است. در این مقاله اشعاری که شهریار از سخنان امیر بیان برگرفته، با آن سخنان آن حضرت (ع) تطبیق داده شده است.
مسلم سیمرغی زنوزی؛ صمد عبداللهی عابد
دوره 3، شماره 6 ، فروردین 1391، ، صفحه 121-144
چکیده
معاد جسمانی و اعتقاد به آن از ملزومات و ضروریّات دین مبین اسلام میباشد، بهطوریکه عدم اعتقاد به آن از موجبات کُفر است. دربارهی کیفیّت معاد، اندیشمندان اسلامی نظریّات گوناگونی را ارائه کردهاند. متکلّمین از منظر کلامی و فلاسفه از منظر فلسفی و محدّثین از منظر روایات بدین موضوع نگریستهاند. در این مقاله سعی شده است که دیدگاههای ...
بیشتر
معاد جسمانی و اعتقاد به آن از ملزومات و ضروریّات دین مبین اسلام میباشد، بهطوریکه عدم اعتقاد به آن از موجبات کُفر است. دربارهی کیفیّت معاد، اندیشمندان اسلامی نظریّات گوناگونی را ارائه کردهاند. متکلّمین از منظر کلامی و فلاسفه از منظر فلسفی و محدّثین از منظر روایات بدین موضوع نگریستهاند. در این مقاله سعی شده است که دیدگاههای دو مفسّر بزرگ عالم تشیّع و تسنّن، یعنی علاّمه طباطبائی و آلوسی در روحالمعانی و المیزان، در آیاتی که دالّ بر معاد جسمانی هستند، بررسی شود. رویکرد آلوسی، رویکردی کلامی است و آن اینکه در قیامت، انسان بعد از تألیف اجزای متفرّق او، عین انسان دنیوی خواهد بود، ولی علاّمهطباطبائی، رویکردی فلسفی دارد و آن اینکه آنچه در قیامت اتّفاق میافتد، تبدّل است نه تألیف و عینیّت انسان اُخروی با توجّه به روح اوست وگرنه بدن اُخروی عین بدن دنیوی نخواهد بود؛ بلکه مثل آن است.
ناصر حمزه پور؛ صمد عبداللهی عابد
چکیده
ترجمه که بهمعنای تبیین از زبانی به زبان دیگر است، اهمیّت زیادی دارد و زمانی که متن مورد ترجمه، کتاب آسمانی باشد، این اهمیّت بیشتر خواهد شد. از اینرو، انتقال معانی قرآن به همان شیوایی که خداوند بیان داشته، در ترجمه امکان ندارد و ترجمهی قرآن، صرفاً گوشهی بسیار کوچکی از این کتاب را نمودار میسازد و جنبهی قُدسی قرآن را دارا نمیباشد؛ ...
بیشتر
ترجمه که بهمعنای تبیین از زبانی به زبان دیگر است، اهمیّت زیادی دارد و زمانی که متن مورد ترجمه، کتاب آسمانی باشد، این اهمیّت بیشتر خواهد شد. از اینرو، انتقال معانی قرآن به همان شیوایی که خداوند بیان داشته، در ترجمه امکان ندارد و ترجمهی قرآن، صرفاً گوشهی بسیار کوچکی از این کتاب را نمودار میسازد و جنبهی قُدسی قرآن را دارا نمیباشد؛ زیرا ترجمه، سخن مترجم و قرآن، سخن خداست، ولی از آنجا که ترجمهی قرآن از ضرورتهای انکارناپذیر برای تبلیغ دین است، علمای دین با وجود کشمکشهای زیاد، آن را لازم دانستهاند و از دیرباز، ترجمههای مختلفی برای قرآن ارائه کردهاند که بهخاطر بشریبودن آنها، بدون خطا نبوده است. یکی از ترجمههای محقّقانهی معاصر را آقای دکتر رضایی اصفهانی بههمراه گروهی از استادان انجام دادهاند که بسیاری از خطاهای ترجمههای پشینیان را ندارد، ولی با وجود این، بهخاطر بُعدِ بشریبودن ترجمه، در برخی موارد، خطاهایی ملاحظه میشود که یادآوری آن موجب اصلاح برداشت از کلام خدا خواهد بود. خطاهای این ترجمه گاهی لغوی، گاهی مرتبط با اِعراب و قواعد صرف و نحو و در برخی موارد نیز بهدلیلِ ارائهی توضیحات اضافیِ داخل پرانتز است که خواننده را دچار اشتباه میکند. برخی خطاها نیز مرتبط با قرائتهای غیر معمول است که مترجمین براساس آن قرائتها ترجمه کردهاند. دیگر خطاها نیز در فنون نگارش و ویراستاری است که اصلاح آنها موجب بهترشدن ترجمه خواهد بود.