قرآن پژوهی
تحلیل شیوه‌ها و کارکردهای عبرت‌دهی در تربیت اسلامی از منظر قرآن و حدیث ‬

کریم علی محمدی؛ عبدالمجید علیمحمدی

دوره 11، شماره 39 ، تیر 1399، ، صفحه 99-125

https://doi.org/10.22054/ajsm.2021.45706.1558

چکیده
  اهتمام به عبرت‌دهی، پرهیز از کلی‌گویی و ذکر مصادیق عینی برای تبیین حقایق الهی از شیوه­های رایج قرآن کریم است. قرآن کریم به عنوان کتاب هدایت و رهانیدن بشر از انحطاط اخلاقی، تربیت دینی را عامل رهایی بشر از تاریکی­های جهل، معرفی می­کند و نه تنها سرگذشت پیشینیان، بلکه هر آنچه پیرامون انسان قرار دارد را مایه عبرت معرفی می­کند تا ...  بیشتر

عبرت‌های قصّه‌های قرآنی

بهروز حسن نژاد

دوره 1، شماره 1 ، دی 1389، ، صفحه 139-156

https://doi.org/10.22054/ajsm.2011.5447

چکیده
  در قرآن، فلسفه‌ی قصّه‌پردازی جز قصّه‌ی فلسفه‌پردازی نیست. اگر فلسفه‌ورزی، آغاز «حیرت»، «دعوت»، «فکرت» و«عبرت» باشد، قصّه‌ها در این کتاب پاک، سراسر دعوت به این مربّع بوده است. قرآن به‌مانند کتابی حامل و واجد «معنا» نمی‌توانسته از کنار قصّه‌پردازی و قصّه‌گویی بی‌تفاوت بگذرد،زیرا قصّه‌ها در قرآن ...  بیشتر