Document Type : علمی- ترویجی

Authors

1 Quranic University of Qom, college of the holy Qur'an, Amol

2 M.A of college of holy Quran,Amol

Abstract

Image schema is one of the cognitive mechanism in the field of cognitive semantics that has a conceptual framework and an underlying metaphorical substruction. This cognitive mechanism decodes new meanings and increases the content of the principal purpose of the text. In the Quran, understanding the concepts of values and anti-values of ethics training have been modeled in the forms of volume, motion and force image schemata. The present article aims to analyze the conceptualiztion of the ethics training ayahs with the image schemata mechanism based on a descriptive-analytical method in to present a comprehensive picture of a perfect human and his indicators. The most important approaches in this article is the expression of the originality of interpretation in the Quran and highlighting the secret linguistics meanings the ethics training ayahs. It must be mentioned that the two demertis of “stinginess” and “imputation” have been depicted in the form of the two volume-force schemata of “chain” and “heavy weight” which invoke unpleasant scenes. The downward motion-directional schema of a “quenched fire” has been used for the merit of “supressing anger” to invite humans to overcome it as the conceptualiztion of anger in an upward direction would lead to unfortunate physical-mental consequenses.

Keywords

Main Subjects

نهج‌البلاغه.
ابن‌فارس، ابوالحسین احمد. (1979م.). معجم مقاییس اللغة. تحقیق عبدالسلام محمد هارون. بیروت: دارالفکر.
ابن‌منظور، محمدبن مکرم. (2010م.). لسان العرب. بیروت: دار الصادر.
احمدراغب، عبدالسلام. (1387). کارکرد تصویر هنری در قرآن کریم. ترجمة سیدحسین سیدی. چ1. تهران: انتشارات سخن.
اردبیلی، لیلا و بلقیس روشن. (1391). مقدمه‌ای بر معناشناختی زبان. تهران: نشر علم.
تیلر، جان رابرت. (1383). بسط مقوله مجاز و استعاره. ترجمة مریم صابری نوری‌فام. چ1. تهران: بی‌نا.
پورابراهیم، شیرین، ارسلان گلفام و دیگران. (1388). «بررسی زبان‌شناختی استعارة جهتی بالا/ پایین در زبان قرآن رویکردی شناختی». انجمن ایرانی زبان و ادبیات عربی. ش12. صص55ـ81.
حاجی‌بابائیان امیری، محسن. (1388). روش‌های تربیتی اخلاقی کاربردی در اسلام. تهران: سروش.
حراصی، عبدالله. (2002م.). دراسات فی الاستعارة المفهومیة. ط3. عمان: مؤسسة عمان للصحافة والأنباء والنشر والإعلان.
حرّ عاملی، محمدبن حسن (بی‌تا). آداب معاشرت از دیدگاه معصومان علیه‌السلام (ترجمة وسائل الشیعه). ترجمة محمدعلی فارابی. مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.
حسین‌زاده، اکرم. (1386). «آسیب‌شناسی تربیت اخلاقی». کتاب نقد. ش42. صص 128ـ113.
دیلمی، حسن‌بن محمد. (1412ق.). إرشاد القلوب الی الصواب. ج1. قم: نشر الشریف الرضی.
دیلمی، احمد. (1391). اخلاق اسلامی. چ78. تهران: نشر معارف.
الرازی، فخرالدّین. (1981م.). مفاتیح الغیب. بیروت: دارالفکر
النراقی، مهدی‌بن أبی‌ذر. (1379). جامع‌السعادات. ج 1. قم: نشر اسماعیلیان.
راسخ‌مهند، محمد. (1389). درآمدی بر زبان‌شناسی شناختی (نظریه‌ها و مفاهیم). چ1. تهران: انتشارات سمت.
راغب اصفهانی، ابوالقاسم. (بی‌تا). مفردات فی غریب القرآن. ط‌1. بیروت: دار الأحیاء.
صفوی، کورش. (1384). «بحثی دربارة طرح‌های تصویری از دیدگاه معنی‌شناسی‌شناختی». نامة فرهنگستان. ش20. صص 65ـ 85.
ـــــــــــــــــــــــــ . (1390). درآمدی بر معناشناسی. چ4. تهران: انتشارات سورة مهر.
ضیاء آذری، شهریار. (1390). عیار استعاره، جلوه‌ای از اعجاز بیانی قرآن کریم. تهران: سروش.
طباطبائی، سید محمدحسین. (1374). تفسیر المیزان. ترجمة سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: انتشارات اسلامی جامعة مدرسین حوزة علمیه.
طبرسی، فضل‌بن حسن. (1360). مجمع‌البیان فی تفسیر القرآن. تهران: انتشارات فراهانی.
فراهیدی، خلیل‌بن احمد. (بی‌تا). العین. قم: انتشارات هجرت.
فیض کاشانی، محسن. (1410ق.). الحقائق فی محاسن الأخلاق. تحقیق الحاج محسن عقیل. قم: مؤسسة دار الکتاب الإسلامی.
القاسمی الدمشقی، محمد جمال‌الدّین. (بی‌تا). موعظة المؤمنین من إحیاء علوم الدّین. مصر: المکتبة التجاریة الکبری.
قائمی‌نیا، علیرضا. (1390). معناشناسی شناختی قرآن. تهران: سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشة اسلامی.
کارلسون، نیل آر. (1380). مبانی روان‌شناسی فیزیولوژیک. ترجمة مهرداد پژوهان. تهران: غزل.
کانت، امانوئل. (1369). تعلیم و تربیت. ترجمة غلامحسین شکوهی. تهران: دانشگاه تهران.
گلستانه، علاءالدّین محمد. (1429ق.). منهج الیقین. تصحیح مجتبی صحفی و علی صدرایی خویی. قم: دار الحدیث.
لیکاف، جورج و مارک جانسون. (1980م.). الإستعارات الّتی نحیا بها. ترجمة عبدالمجید. ط2. الاسکندریة: دار توبقال.
مجیدی خوانساری، غلامحسین. (1393). نهج‌الفصاحة. قم: مؤسسة فرهنگی و اطلاع‌رسانی تبیان.
محمدی ری‌شهری، محمد. (1422ق.). میزان الحکمة. ط‌1. مصر: دار الحدیث للطباعة والنشر والتوزیع.
مصطفوی، حسن. (1380). تفسیر روشن. تهران: مرکز نشر کتاب.
ـــــــــــــــــــــ . (بی‌تا). مصباح الشریعة منسوب به جعفر‌بن محمد(ع). تهران: انجمن اسلامی حکمت و فلسفة ایران.
مکارم شیرازی، ناصر. (1377). اخلاق در قرآن. قم: مدرسة الإمام علی‌بن أبی‌طالب.
میر، مستنصر. (1387). ادبیات قرآن (مجموعه‌مقالات). ترجمة محمدحسن محمدی مظفری. قم: انتشارات ادیان و مذاهب.
ورّام، مسعود‌بن عیسی. (1369). مجموعة ورّام: آداب و اخلاق در اسلام. ترجمة محمدرضا عطایی. مشهد: بنیاد پژوهش‌های آستان قدس رضوی.