آلوسی، محمود. (1415). روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم. بیروت: دارالکتب العلمیة.
ابن جوزی، ابوالفرج عبدالرحمن بن علی. (1422).زاد المسیر فی علم التفسیر. بیروت: دارالکتب العربی.
ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمرو. (1419). تفسیر القرآن العطیم. بیروت: دارالکتب العلمیة.
ابوالفتوح رازی، حسین بن علی. (1408). روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن. مشهد: بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی.
الهی قمشه‌ای، مهدی. (1380). ترجمه قرآن. قم: فاطمة الزهراء.
ابوحیان اندلسی، محمد بن یوسف. (1420).البحر المحیط فی التفسیر. بیروت: دارالفکر.
انصاری خوشابر، مسعود. (1377).ترجمه قرآن. تهران: نشر و پژوهش فروزانفر.
بحرانی، هاشم. (1416). البرهان فی تفسیر القرآن. تهران: بنیاد بعثت.
بیضاوی، عبدالله بن عمر. (1418). انوار التنزیل و اسرار التأویل. بیروت: داراحیاء التراث العربی.
پیشوایی، محمد جواد. (1387). بررسی تطبیقی ترجمه قرآن کریم محمد مهدی فولادوند و مصطفی خرم دل (ده جزء اول). پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شیراز.
ثعلبی نیشابوری، ابواسحاق احمد بن ابراهیم. (1422). الکشف و البیان عن تفسیر القرآن. بیروت: داراحیاء التراث العربی.
حسکانی، عبیدالله بن احمد. (1411).شواهد التنزیل لقواعد التفضیل. تهران: وزارت ارشاد اسلامی.
حقی بروسوی، اسماعیل. (بیتا).تفسیر روح البیان. بیروت: دارالفکر.
خرمدل، مصطفی. (1372). تفسیر نور. تهران: احسان.
دروزه، محمدعزت. (1383). التفسیر الحدیث. قاهره: داراحیاء الکتب العربیه.
دهلوی، شاه ولی الله. (1417). ترجمه قرآن. مدینه: مجمع ملک فهد.
زمخشری، محمود. (1407). الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل. بیروت: دارالکتب العربی.
سیدقطب (بن ابراهیم شاذلی). (1412). فی ظلال القرآن. بیروت ـ قاهره: دارالشروق.
سیوطی، جلالالدین. (1404). الدرالمنثور فی تفسیر المأثور. قم: کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی.
شوکانی، محمد بن علی. (1414). فتح القدیر. دمشقـ بیروت: دارابن‌کثیر و دارالکلم الطیب.
صادقی تهرانی، محمد. (1365). الفرقان فی تفسیر القران بالقرآن. قم: فرهنگ اسلامی.
طباطبایی، محمدحسین. (1417). المیزان فی تفسیر القرآن. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه.
طبرسی، فضل بن حسن. (1372). مجمع‌البیان فی تفسیر القرآن. تهران: ناصر خسرو.
طبری، ابوجعفر محمد بن جریر. (1412). جامع البیان فی تفسیر القرآن. بیروت: دارالعرفة.
طوسی، محمد بن حسن. (بیتا). التبیان فی تفسیر القرآن. بیروت: داراحیاء التراث العربی.
طوسی، نصیرالدین و علامه حلّی، حسن بن یوسف. (1392). ترجمه و شرح کشف المراد. ترجمه علی شیروانی. قم: دارالعلم.
عروسی حویزی، عبدعلی بن جمعه. (1415).تفسیر نورالثقلین. قم: اسماعیلیان.
فخرالدین رازی، ابوعبدالله محمد بن عمر. (1420).مفاتیح الغیب. بیروت: داراحیاء التراث العربی.
فلاح، ابراهیم. (1393 ش). نقد و بررسی ترجمه شاه ولی الله دهلوی. فصلنامه پژوهشهای ترجمه در زبان و ادبیات عربی. س 4، ش 10. ص 43 ـ 60.
قرشی، علی‌اکبر. (1377).تفسیر احسن الحدیث. تهران: بنیاد بعثت.
قرطبی، محمد بن احمد. (1364). الجامع لاحکام القرآن. تهران: ناصر خسرو.
قمی، علی بن ابراهیم. (1367). تفسییر قمی. قم: دارالکتاب.
قمی مشهدی، محمد بن محمدرضا. (1368).تفسیر کنزالدقایق و بحر الغرائب. تهران: وزارت ارشاد اسلامی.
کاشانی، فتح‌الله. (1423). زبدة التفاسیر. قم: بنیاد معارف اسلامی.
کوشا، محمد علی. (1380). معرفی و نقد ترجمه تفسیری قرآن از دکتر مصطفی خرم دل، (بخش اول). فصلنامۀ ترجمان وحی. س 5. ش 10. ص 37 ـ 63.
ـــــــــــــــــــــ. (1381). معرفی و نقد ترجمه تفسیری قرآن از دکتر مصطفی خرم دل، (بخش دوم). فصلنامۀ ترجمان وحی. س 6. ش 11. ص 48 ـ 73.
محلی، جلالالدین و سیوطی، جلالالدین. (1416). تفسیر الجلالین. بیروت: مؤسسة النور للمطبوعات.
مشکینی، علی. (1381). ترجمه قرآن. قم: الهادی.
مکارمشیرازی، ناصر. (1373). ترجمه قرآن. قم: دارالقرآن الکریم.
ـــــــــــــــــــ، (1374). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
ـــــــــــــــــــ،. (1375). پیام قرآن (تفسیر موضوعی قرآن). قم: مدرسة الامام علی بن ابیطالب (ع).
میبدی، احمد بن ابی سعد. (1371).کشف الاسرار و عدّة الابرار. تهران: امیرکبیر.
نجارزادگان، فتح‌الله. (1384). پژوهشی درباره مفاد آیه اکمال دین از دیدگاه فریقین. پژوهشهای دینی. س 1. ش 3. ص 105 ـ 116.
)