قرآن کریم.
ابن اثیر، عز الدین أبى الحسن. (بی‌تا). أسد الغابة. بیروت – تهران: دار الکتاب العربی – اسماعیلیان.
ابن حموش، مکى. (1423 ق). مشکل اعراب القرآن. سوم. بیروت: دار الیمامة.
ابن ضریس بجلى، ابو عبد الله محمد بن ایوب. (1408 ق-1988 م). فضائل القرآن و ما أنزل من القرآن بمکة و ما أنزل بالمدینة. اوّل. دمشق: دار الفکر.
ابن عاشور، محمد بن طاهر. (بی‌تا). التحریر و التنویر. بی‌جا: بی‌نا.
ابن عربی معافری، ابوبکر. (1992 ق- 1413 م). الناسخ والمنسوخ فی القرآن الکریم. تحقیق عبد الکبیر العلوی المدغری. بی‌جا: مکتبۀ الثقافۀ الدینیۀ.
ابن ندیم بغدادی، محمد بن اسحاق. (بی‌تا). فهرست ابن الندیم. تحقیق رضا تجدد. بی‌جا: بی‌نا.
ابو زهره، محمد. (1379 ش). معجزه بزرگ پژوهشى در علوم قرآنى. ترجمه محمود ذبیحى. دوم. مشهد: آستان قدس رضوی.
اسکندرلو، محمدجواد. (1385 ش). مستشرقان و تاریخ‌گذاری قرآن. قم: پژوهش‌های تفسیر و علوم قرآن.
بیهقی، احمد بن حسین. (1405 ق- 1985 م). دلائل النبوة. تعلیق عبدالمعطی قلعجی. بیروت: دار الکتب العلمیة.
جفری، آرتور. (۱۹۵۴ م). مقدمتان فی علوم القرآن و هما مقدمة کتاب المبانی و مقدمة ابن عطیة. قاهره: مکتبة الخانجی.
دروزة، محمد عزۀ. (1383 ق). التفسیر الحدیث. قاهره: دار إحیاء الکتب العربیة.
درویش، محىالدین. (1415 ق). اعراب القرآن الکریم و بیانه. چهارم. حمص: الارشاد.
دهخدا، علی اکبر. (1377 ش). لغتنامه دهخدا. دوم از دورۀ جدید. تهران: دانشگاه تهران.
زرقانى، محمد عبد العظیم. (بی‌تا). مناهل العرفان فی علوم القرآن. بی‌جا: دار احیاء التراث العربى.
زهری و دیگران، محمد بن مسلم. (1409 ق- 1989 م). اربعۀ کتب فی الناسخ والمنسوخ. تحقیق حاتم ضامن صالح. بیروت: عالم الکتب - مکتبۀ النهضۀ العربیۀ.
سیوطى، جلال الدین. (1421 ق- 2001 م). الإتقان فی علوم القرآن. دوم. بیروت: دار الکتاب العربى.
الدر المنثور فى تفسیر المأثور. (1404 ق). قم: کتابخانه آیة الله مرعشى نجفى.
شرف الدین، جعفر. (1420 ق). الموسوعة القرآنیة خصائص السور. تحقیق عبد العزیز بن عثمان التویجزى. بیروت: دار التقریب بین المذاهب الاسلامیة.
شهرستانی، محمد بن عبدالکریم. (1376 ش-1417 ق). مفاتیح الاسرار و مصابیح الابرار. تحقیق محمد علی آذرشب. تهران: احیاء کتاب دفتر نشر میراث مکتوب.
طباطبایى، سیدمحمدحسین. (1417 ق). المیزان فى تفسیر القرآن. قم: دفتر انتشارات اسلامى جامعهى مدرسین حوزه علمیه قم.
طبرسى، فضل بن حسن. (1372 ش). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. سوم. تهران: ناصر خسرو.
طبرى، محمد بن جریر. (1412 ق). جامع البیان فى تفسیر القرآن. اول. بیروت: دار المعرفة.
طنطاوی، سیدمحمد. (بی‌تا). التفسیر الوسیط للقرآن الکریم. بی‌جا: بی‌نا.
طوسى، محمد بن حسن. (بی‌تا). التبیان فی تفسیر القرآن. تصحیح احمد عاملى. اول. بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
عکبرى، عبدالله بن حسین. (1419 ق). التبیان فی إعراب القرآن. اول. ریاض: بیت الأفکار الدولیۀ.
قرشى، سیدعلى اکبر. (1377 ش). تفسیر احسن الحدیث. تهران: بنیاد بعثت.
مدرسى، سیدمحمدتقى. (1419 ق). من هدى القرآن. تهران: دار محبى الحسین.
معرفت، محمد هادى. (1415 ق). التمهید فی علوم القرآن. دوم. قم: مؤسسة النشر الاسلامى.
معرفت، محمدهادى. (1381 ش). علوم قرآنى. چهارم. قم: التمهید.
معین، محمد. (1362 ش). فرهنگ فارسی. تهران: امیرکبیر.
مغنیه، محمدجواد. (1424 ق). التفسیر الکاشف. اول. قم: دار الکتاب الإسلامی.
مکارم شیرازى و دیگران، ناصر. (1374 ش). تفسیر نمونه. تهران: دار الکتب الإسلامیة.
نولدکه، تئودور. (2004 م). تاریخ القرآن. ترجمه و تحقیق جورج تامر. اول. بیروت: مؤسسۀ کونراد– ادناور.
هاشمی، احمد. (1381 ش). جواهر البلاغۀ. پنجم. قم: مرکز مدیریت حوزه علمیه قم.
یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب. (بی‌تا). تاریخ الیعقوبی. قم – بیروت: فرهنگ اهلبیت علیهم السلام – دار صادر.
)