Document Type : Research Paper

Authors

1 Ph.D Student of Qur'an and Hadith Sciences, Azad Islamic University Of Yazd, Yazd, Iran.

2 Assistant Professor of Qur'an and Hadith Sciences, Azad Islamic University Of Yazd, Yazd, Iran.

3 Assistant Professor of Qur'an and Hadith Sciences of Yazd University, Yazd, Iran.

Abstract

The special structure of the Qur'an requires that in order to access the Qur'an's views on various subjects, one must have a harmonious and comprehensive approach to its verses. The Holy Quran have different levels and degrees of knowledge; contemplation, exegesis, and interpretation are some of the most important ways of understanding the Holy Qur'an. Between these three words, there is a public, special and specific connection (In terms of the duty of the people towards the Holy Qur'an). The public will access the jewels of the Qur'an through contemplation. Commentators will think at a higher level by using specialized keys and tools. Contemplation in the field of exegesis of a part of the Holy Qur'an - the truth and the essence of the divine word - is the prerogative of the infallibles (AS). thematic contemplation is a new way of understanding the Holy Qur'an. Using this technique, it is possible to extract the Qur'anic view on various issues of life and revealed theology through a direct reference to the scripture book. In the researches and works of scholars and commentators, this skill has been used as well as thematic commentary and through it (without mentioning the title of thematic contemplation). This research has explained the nature of thematic contemplation by using comparative-analytical method and examining the relationship and difference between contemplation and near-meaning words.

Keywords

قرآن کریم.
ابن منظور، محمدبن مکرم. (1414ق). لسان العرب. چاپ سوم. بیروت: دار صادر.
اسفراینى، ابوالمظفر شاهفور بن طاهر. (1375). تاج التراجم فى تفسیر القرآن للاعاجم. چاپ اول. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
آل موسی، علی. (1430ق). التدبّر الموضوعی فی القرآن الکریم. بیروت: دار کمیل للطباعة و النشر.
آلوسی، سید محمود. (1415ق). روح المعانى فى تفسیر القرآن العظیم‏. چاپ اول. بیروت: دار الکتب العلمیة.
الهی­زاده، محمد حسین. (1393). درسنامه تدبّر موضوعی قرآن. چاپ اول. مشهد: انتشارات مؤسسه فرهنگی تدبّر در قرآن و سیره.
الهی­زاده، محمد حسین. (1395). درسنامه تدبّر ترتیبی قرآن. چاپ اول. مشهد: مؤسسه تدبّر در قرآن و سیره.
آملی، سید حیدر. (1422ق). تفسیر المحیط الأعظم و البحر الخضم. چاپ سوم. تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت ارشاد اسلامی.
بخاری، محمد بن اسماعیل. (1304ق). ارشاد الساری، لشرح صحیح مسلم. بغداد: المطبعة الامیریه.
بغدادى، علاء الدین على بن محمد. (1415ق). لباب التاویل فى معانى التنزیل‏. چاپ اول. بیروت: دارالکتب العلمیة.
بیضاوی، عبدالله بن عمر. (1418ق). أنوار التنزیل و أسرار التأویل‏. چاپ اول. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
جلیلى‏، سید هدایت. (1372). روش‏شناسى تفاسیر موضوعى قرآن‏. تهران: انتشارات کویر.
جنابی، شهاب و همکاران. (1397). «نظریه مبنای "رهبری تحوّل" در اجتماعات انسانی بر اساس تدبّر موضوعی در آیات قرآن کریم». مطالعات الگوی پیشرفت اسلامی ایرانی. شماره11. 73-100.
حجازی، محمد محمود. (1413ق). التفسیر الواضح‏. چاپ دهم. بیروت: دارالجلیل الجدید.
حسینی زبیدی، محمدمرتضی. (1414ق). تاج العروس من جواهر القاموس. چاپ دهم. بیروت: دارالفکر.
حسینی شیرازی، سید محمد. (1423ق). تبیین القرآن. چاپ دوم. بیروت: دارالعلوم.
حکیم، سید محمد باقر و لسانى فشارکى‏، محمدعلى. (1378). علوم قرآنى. چاپ اول. تهران: تبیان.
حکیم، سید محمد باقر. (1417ق). علوم قرآن. چاپ سوم. قم: مجمع الفکر الاسلامی.
خاتون­قدمی، هاجر. (1392). «تأمّلی در کتاب پژوهشی در تفسیر موضوعی». مجله ماه دین. شماره 189، 73-79.
الخالدی، صلاح عبدالفتاح. (1433ق). التفسیر الموضوعی بین النظریه و التطبیق. چاپ سوم. عمان: دارالنفائس.
الخضری، محمود راغب. (2016م/1437ق). منهج التدبّر الموضوعی المعاصر للقرآن الکریم. چاپ اول. ریاض: مکتبة التوبة.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد. (1412ق). المفردات فی غریب القرآن‏. چاپ اول. دمشق – بیروت: دارالعلم الدار الشامیه.
رجبی، محمود. (1383). روش تفسیر قرآن. چاپ اول. قم: پژوهشکده حوزه و دانشگاه.
رجبی، محمود. (1388). «تفسیر موضوعی از منظر استاد محمدتقی مصباح». قرآن شناخت. پاییز و زمستان 1388، شماره4، 111-146.
رضایی اصفهانی، محمدعلی. (1387). منطق تفسیر قرآن2. چاپ سوم. قم: جامعه المصطفی العالمیه.
زمانی، محمدحسن. (1387). مستشرقان و قرآن. چاپ دوم. قم: بوستان کتاب.
زمخشری، محمود. (1407ق). الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل‏. چاپ سوم. بیروت: دار الکتاب العربی.
سعید، عبد الستار فتح الله. (1406ق). المدخل الی التفسیر الموضوعی. چاپ اول. قاهره: دارالطباعة و النشر.
شاکر، محمدکاظم. (1376). روش­های تأویل قرآن. تهران: انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.
صادقی تهرانی، محمد. (1419ق). البلاغ فى تفسیر القرآن بالقرآن. چاپ اول. قم: مؤلف.
صدر، سید محمد باقر. (1434ق). المدرسة القرآنیه. قم: دار الکتاب الاسلامی.
--------------. (1395). پژوهش­های قرآنی. ترجمه سید جلال میرآقایی. قم: دارالصدر.
صفار، محمد بن حسن. (1404ق). بصائر الدرجات فی فضائل آل محمّد صلّى الله علیهم. چاپ دوم. قم: مکتبة آیة الله المرعشی النجفی.
طباطبایی، محمد حسین. (1417ق). المیزان فی تفسیر القرآن. چاپ پنجم. قم: دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
طبرسى، حسن بن فضل. (1370). مکارم الأخلاق. چاپ چهارم. قم: شریف رضی.
طبرسى، فضل بن حسن. (1372). مجمع­البیان فى تفسیر القرآن‏. تحقیق محمد جواد بلاغى‏. ج1. چاپ سوم. تهران: انتشارات ناصر خسرو.
طریحی، فخرالدین. (1375). مجمع البحرین. چاپ سوم. تهران: کتابفروشی مرتضوی.
طوسى، محمد بن الحسن. (1376). التبیان فى تفسیر القرآن‏. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
علوی­نژاد، سید حیدر. (1385). «ظاهر و باطن قرآن در گستره­ی روایات». پژوهش­های قرآنی. شماره 5و6، 138-171.
العیص، زید عمر عبدالله. (1426ق). التفسیر الموضوعی: التأصیل و التمثیل. الریاض: مکتبة الرّشد.
فراهیدى، خلیل بن أحمد. (1409ق). کتاب العین‏. ج4. قم: هجرت.
فیومی، احمدبن احمد. (1414ق). المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر. چاپ دوم. قم: دارالهجرة.
گنابادی، سلطان محمد. (1408ق). تفسیر بیان السعادة فى مقامات العباده. بیروت: مؤسسه الاعلمی للمطبوعات.
لسانی فشارکی، محمدعلی و مرادی زنجانی، حسین. (1396). روش تحقیق موضوعی در قرآن کریم. چاپ چهارم. قم: بوستان کتاب.
لک­زایی، علی­رضا. (1391). نقد و بررسی روش­های تدبّر در قرآن با تأکید بر روش­های محمد حسین الهی­زاده و ولی­الله نقی­پورفر. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده علوم و فنون قرآن تهران.
لک­زایی، علی­رضا و همکاران. (1398). «امکان تدبّر موضوعی در قرآن کریم توسط عموم مردم». پژوهش­های قرآن و حدیث. شماره اول. 117-136.
لک­زایی، علی­رضا و همکاران. (1399). ماهیّت و روش­شناسی تدبّر موضوعی در قرآن کریم با تأکید بر نقد و ارزیابی روش تدبّر موضوعی محمد حسین الهی­زاده. رساله دکتری. دانشگاه آزاد اسلامی یزد.
محمدعلی­نژاد، عمران. (1394). «تدبّر در فهم قرآن» سراج منیر. شماره 20. 149-173.
مجلسی، محمدباقر. (1403ق). بحارالانوار. چاپ دوم. بیروت: دار احیاءالتراث العربی.
محمدی­فام، فریدون. (1390). نقد و بررسی شاخصه­های تفسیر، تأویل، و تطبیق. پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشکده علوم و فنون قرآن تهران.
مرادی زنجانی، حسین و لسانی فشارکی، محمدعلی. (1386). روش تحقیق موضوعی در قرآن کریم. چاپ دوم. زنجان: قلم مهر.
 مسلم، مصطفی. (1421ق). مباحث فی التفسیر الموضوعی. دمشق: دارالقلم.
مصطفوی، حسن. (1368). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. چاپ اول. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
معرفت، محمدهادی. (1379). تفسیر و مفسران. قم: مؤسسه فرهنگی التمهید.
مکارم شیرازی، ناصر. (1377). پیام قرآن. تهران: دارالکتب الاسلامیة.
میرباقری، محسن. (1386). ظاهر قرآن باطن قرآن. چاپ اول. تهران: محمد.
نقی­پورفر، ولی­الله. (1387). پژوهشی پیرامون تدبّر در قرآن. تهران: اسوه.
یدالله­پور، بهروز. (1383). مبانى و سیر تاریخى تفسیر موضوعى قرآن‏. قم: دارالعلم.