نهج‌البلاغه.
ابن‌فارس، ابوالحسین احمد. (1979م.). معجم مقاییس اللغة. تحقیق عبدالسلام محمد هارون. بیروت: دارالفکر.
ابن‌منظور، محمدبن مکرم. (2010م.). لسان العرب. بیروت: دار الصادر.
احمدراغب، عبدالسلام. (1387). کارکرد تصویر هنری در قرآن کریم. ترجمة سیدحسین سیدی. چ1. تهران: انتشارات سخن.
اردبیلی، لیلا و بلقیس روشن. (1391). مقدمه‌ای بر معناشناختی زبان. تهران: نشر علم.
تیلر، جان رابرت. (1383). بسط مقوله مجاز و استعاره. ترجمة مریم صابری نوری‌فام. چ1. تهران: بی‌نا.
پورابراهیم، شیرین، ارسلان گلفام و دیگران. (1388). «بررسی زبان‌شناختی استعارة جهتی بالا/ پایین در زبان قرآن رویکردی شناختی». انجمن ایرانی زبان و ادبیات عربی. ش12. صص55ـ81.
حاجی‌بابائیان امیری، محسن. (1388). روش‌های تربیتی اخلاقی کاربردی در اسلام. تهران: سروش.
حراصی، عبدالله. (2002م.). دراسات فی الاستعارة المفهومیة. ط3. عمان: مؤسسة عمان للصحافة والأنباء والنشر والإعلان.
حرّ عاملی، محمدبن حسن (بی‌تا). آداب معاشرت از دیدگاه معصومان علیه‌السلام (ترجمة وسائل الشیعه). ترجمة محمدعلی فارابی. مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.
حسین‌زاده، اکرم. (1386). «آسیب‌شناسی تربیت اخلاقی». کتاب نقد. ش42. صص 128ـ113.
دیلمی، حسن‌بن محمد. (1412ق.). إرشاد القلوب الی الصواب. ج1. قم: نشر الشریف الرضی.
دیلمی، احمد. (1391). اخلاق اسلامی. چ78. تهران: نشر معارف.
الرازی، فخرالدّین. (1981م.). مفاتیح الغیب. بیروت: دارالفکر
النراقی، مهدی‌بن أبی‌ذر. (1379). جامع‌السعادات. ج 1. قم: نشر اسماعیلیان.
راسخ‌مهند، محمد. (1389). درآمدی بر زبان‌شناسی شناختی (نظریه‌ها و مفاهیم). چ1. تهران: انتشارات سمت.
راغب اصفهانی، ابوالقاسم. (بی‌تا). مفردات فی غریب القرآن. ط1. بیروت: دار الأحیاء.
صفوی، کورش. (1384). «بحثی دربارة طرح‌های تصویری از دیدگاه معنی‌شناسی‌شناختی». نامة فرهنگستان. ش20. صص 65ـ 85.
ـــــــــــــــــــــــــ . (1390). درآمدی بر معناشناسی. چ4. تهران: انتشارات سورة مهر.
ضیاء آذری، شهریار. (1390). عیار استعاره، جلوه‌ای از اعجاز بیانی قرآن کریم. تهران: سروش.
طباطبائی، سید محمدحسین. (1374). تفسیر المیزان. ترجمة سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: انتشارات اسلامی جامعة مدرسین حوزة علمیه.
طبرسی، فضل‌بن حسن. (1360). مجمع‌البیان فی تفسیر القرآن. تهران: انتشارات فراهانی.
فراهیدی، خلیل‌بن احمد. (بی‌تا). العین. قم: انتشارات هجرت.
فیض کاشانی، محسن. (1410ق.). الحقائق فی محاسن الأخلاق. تحقیق الحاج محسن عقیل. قم: مؤسسة دار الکتاب الإسلامی.
القاسمی الدمشقی، محمد جمال‌الدّین. (بی‌تا). موعظة المؤمنین من إحیاء علوم الدّین. مصر: المکتبة التجاریة الکبری.
قائمی‌نیا، علیرضا. (1390). معناشناسی شناختی قرآن. تهران: سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشة اسلامی.
کارلسون، نیل آر. (1380). مبانی روان‌شناسی فیزیولوژیک. ترجمة مهرداد پژوهان. تهران: غزل.
کانت، امانوئل. (1369). تعلیم و تربیت. ترجمة غلامحسین شکوهی. تهران: دانشگاه تهران.
گلستانه، علاءالدّین محمد. (1429ق.). منهج الیقین. تصحیح مجتبی صحفی و علی صدرایی خویی. قم: دار الحدیث.
لیکاف، جورج و مارک جانسون. (1980م.). الإستعارات الّتی نحیا بها. ترجمة عبدالمجید. ط2. الاسکندریة: دار توبقال.
مجیدی خوانساری، غلامحسین. (1393). نهج‌الفصاحة. قم: مؤسسة فرهنگی و اطلاع‌رسانی تبیان.
محمدی ری‌شهری، محمد. (1422ق.). میزان الحکمة. ط1. مصر: دار الحدیث للطباعة والنشر والتوزیع.
مصطفوی، حسن. (1380). تفسیر روشن. تهران: مرکز نشر کتاب.
ـــــــــــــــــــــ . (بی‌تا). مصباح الشریعة منسوب به جعفر‌بن محمد(ع). تهران: انجمن اسلامی حکمت و فلسفة ایران.
مکارم شیرازی، ناصر. (1377). اخلاق در قرآن. قم: مدرسة الإمام علی‌بن أبی‌طالب.
میر، مستنصر. (1387). ادبیات قرآن (مجموعه‌مقالات). ترجمة محمدحسن محمدی مظفری. قم: انتشارات ادیان و مذاهب.
ورّام، مسعود‌بن عیسی. (1369). مجموعة ورّام: آداب و اخلاق در اسلام. ترجمة محمدرضا عطایی. مشهد: بنیاد پژوهش‌های آستان قدس رضوی.
)