Document Type : Research Paper

Authors

1 yasouj university

2 tarbiat modares

Abstract

The Quran is undoubtedly a holy book that has been revealed to lead mankind and to present the proper way of living and attainting perfection. Furthermore, it this book which enjoys the most eloquent and subtle styles of expression. It is clear that examining these methods and styles would lead to a better understanding of the ayahs of the Quran. One such method that which has been widely used in the Quran is that of metaphor. The translators of the Quran must strive to appropriately render these metaphors through an adequate awareness of the concept of metaphors and by referring to the comments of rhetoric scholars and interpreters and researchers of the Quran, as well as employing suitable translation methods. The present study was designed to review the methods for translating metaphors in some of the most famous contemporary Persian translations of the Quran: Makarem Shirazi, Meshkini, Garmaroudi, Fooladvand, Moezzi, Safarzadeh, Ghomsheei, Ansariyan, Sadeghi Tehrani, and Khoramshahi. The study critiques and evaluates each translation and presents the most prominent method of translation with regards to metaphors after mentioning the strengths and weaknesses of each translation.

Keywords

Main Subjects

قرآن کریم.
ابن أبی‌الأصبع، عبدالعظیم‌بن عبدالواحد. (1368). بدیع‌القرآن. ترجمة سید علی میر لوحی. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی.
التفتازانی، اسعد. (1411ق.). المعانی المختصر. چ1. قم: مؤسسة آل البیت.
التفتازانی، سعد‌الدّین. (1308ق.). المطول فی البلاغة (المطول علی التلخیص). ناشر: دار سعادات.
جرجانی، عبدالقاهر. (1987م.).دلائل الإعجاز. بیروت: دار المعرفة.
جعفری، یعقوب. (1382).«استعاره در قرآن و دشواری ترجمة آن». ترجمان وحی. س 7. ش 2. صص 39ـ51.
جواهری، سید محمدحسین. (1389). درسنامة ترجمة اصول، مبانی و فرایند ترجمة قرآن کریم. چ 2. تهران: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
الحسینی، سید جعفر.(1413 ق.). أسالیب‌البیان فی القرآن. ط 1. طهران: مؤسسة الطباعة والنشر وزارة الثقافیة والإرشاد الإسلامی.
رمّانی، ابوالحسن. (۱۹۷۶م.). النکت فیاعجازالقرآن؛سهرسالهدراعجازقرآن. مصر: دارالمعارف.
الزجاج، أبی‌اسحق بن ابراهیم. (1408ق.). معانی القرآن و إعرابه. شرح و تحقیق عبدالجلیل عبده شیلی. ط 1. بیروت: عالم الکتب.
زمخشری، جارالله محمود. (بی‌تا).الکشاف عن حقائق التنزیل و عیون الأقاویل فی وجوه التأویل. بیروت: دار الفکر.
سیوطی، جلال‌الدّین عبدالرحمن. (1354). الإتقان فی علوم القرآن. تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم. قاهرة: طبعة الهئیة العامة المصریة للکتاب.
شریف‌الرّضی، محمدبن حسین.تلخیص البیان فی مجازات القرآن. تصحیح محمدحسن عبدالغنی. بیروت: دار الأضواء.
القرآن الکریم. ترجمة محمدکاظم معزّی. تهران: انتشارات اسوه.
ـــــــــــــــــ . (1380). ترجمة طاهره صفارزاده. تهران: بی‌نا.
ـــــــــــــــــ . (1369). ترجمة علی مشکینی. چ1. تهران: الهادی.
ـــــــــــــــــ . (1373). ترجمه محمدمهدی فولادوند. تهران: بی‌نا.
ـــــــــــــــــ . (1378). ترجمة ناصر مکارم شیرازی. قم: مدرسة الإمام امیرالمؤمنین(ع).
ـــــــــــــــــ . (1383). ترجمة علی موسوی گرمارودی. تهران: بی‌نا.
ـــــــــــــــــ . (1382). ترجمة محمد صادقی تهرانی. بی‌جا: بی‌نا.
ـــــــــــــــــ .(1383). ترجمة حسین انصاریان. تهران: آیین دانش.
ـــــــــــــــــ .(1374). ترجمة بهاءالدّین خرمشاهی. بی‌جا: بی‌نا.
ـــــــــــــــــ .(1380). ترجمة مهدی قمشه‌ای. بی‌جا: بی‌نا.
ماندی، جرمی. (1384). آشنایی با مطالعات ترجمه (نظریه‌ها و کاربردها). ترجمة حمید کاشانیان. چ1. بی‌جا: مؤسسة انتشارات و خدمات فرهنگی هنری.
معرفت، محمدهادی. (1380).تفسیر و مفسران. تهران: نشر مؤسسة فرهنگی التمهید.
هاشمی، سید احمد. (1367). جواهر البلاغه. قم: انتشارات مصطفوی.