مجتبی عطارزاده
چکیده
زنان درطول تاریخ به دلیل نادیده انگاشته شدن موجودیت وهویت مستقل آنان ازسوی نظام های اجتماعی حاکم بر جوامع مختلف انسانی،همواره درمعرض آسیب شخصیتی که به مراتب مهم تراز آزارهای جسمی است،قرارداشته اند. تلاش های صورت گرفته بشری،تحول چندانی دروضعیت این بخش مهم ازجامعه انسانی ایجاد نکرده است. درجریان حرکت های توحیدی که توجه مضاعف به احیای ...
بیشتر
زنان درطول تاریخ به دلیل نادیده انگاشته شدن موجودیت وهویت مستقل آنان ازسوی نظام های اجتماعی حاکم بر جوامع مختلف انسانی،همواره درمعرض آسیب شخصیتی که به مراتب مهم تراز آزارهای جسمی است،قرارداشته اند. تلاش های صورت گرفته بشری،تحول چندانی دروضعیت این بخش مهم ازجامعه انسانی ایجاد نکرده است. درجریان حرکت های توحیدی که توجه مضاعف به احیای شخصیت وتامین استقلال وجودی افرادبا هدف برون رفت ازوضعیت رقت بارومنحط این جهانی وخدا گونه شدن درسرلوحه اقدامات رهبران قراردارد،تامین احساس امنیت وجودی فارغ ازملاحظات جنسیتی- درمرد وزن – یکسان دنبال می شودتا زمینه تجلی حضور که ویژگی برجسته نوع انسان درفعالیت های اجتماعی روزمره است با قاطعیت فراهم آید. دراین بین،اقدام پیامبراعظم درمقابله باقرادادهای اجتماعی زن ستیز مرسوم درزمان ظهور خویش که نه تنها برای جنس زن حقوقی قایل نبود بلکه اصولا اورا ازدایره انسانیت بیرون می دانست،گامی بس مهم درراستای هویت یابی زن- این بخش مهم ازپیکره انسانیت- بشمار می آید.چه آنکه به مجرد تلاش زنان برای تخطی ازاین قراردادها،نوعی جریان سیل آسای اضطراب وتشویش به سوی آنان روان می شد که درعمل انگیزه حضور درعرصه عمومی وحتی طرح به عنوان عنصری تاثیرگذار درعرصه خانواده را ازایشان سلب می نمود.بدینسان ،تکریم زن درعالی ترین اشکال خود همچون بوسه زدن بردستان دخترویا گرامی داشتن همسرویاپذیرفتن استقلال اقتصادی زن و... ازسوی مردی درمنتهای مردانگی چون رسول گرامی اسلام،مسیری راگشودکه درهمیشه تاریخ نه تنها زنانگی عیب ونقصی بشمارنمی آیدبلکه مایه فخرومباهات زنان وعامل قوت قلب واعتماد به نفس وجودی آنان درپیمایش عرصه های مختلف اجتماعی نیزخواهدبود.
مجتبی عطارزاده
چکیده
در طول تاریخ، زنان به دلیل نادیده انگاشته شدن موجودیت و هویت مستقل آنان از سوی نظام‌های اجتماعی حاکم بر جوامع مختلف انسانی، همواره در معرض آسیب شخصیتی قرارداشته‌اند که به مراتب مهم‌تراز آزارهای جسمی است. هرچند تلاش‌هایی با هدف ارتقای منزلت و جایگاه زن انجام گرفته، اما به دلیل اینکه کمتر احیای شخصیت زن در مرکز این فعالیت‌ها قرار ...
بیشتر
در طول تاریخ، زنان به دلیل نادیده انگاشته شدن موجودیت و هویت مستقل آنان از سوی نظام‌های اجتماعی حاکم بر جوامع مختلف انسانی، همواره در معرض آسیب شخصیتی قرارداشته‌اند که به مراتب مهم‌تراز آزارهای جسمی است. هرچند تلاش‌هایی با هدف ارتقای منزلت و جایگاه زن انجام گرفته، اما به دلیل اینکه کمتر احیای شخصیت زن در مرکز این فعالیت‌ها قرار داشته، تحول چندانی در وضعیت این بخش مهم از جامعة انسانی رخ نداده‌است و موقعیت کهتری زنان تداوم یافته‌است. در جریان حرکت‌های توحیدی که توجه مضاعف به احیای شخصیت و تأمین استقلال وجودی افراد با هدف برون‌رفت از وضعیت رقّت‌بار و منحط این جهانی و خدا‌گونه شدن در سرلوحۀ اقدامات رهبران قرار دارد، تأمین احساس امنیت وجودی فارغ از ملاحظات جنسیتی‌ـ در مرد وزن‌ـ یکسان دنبال می‌شود تا زمینة تجلی حضور که ویژگی برجستة نوع انسان در فعالیت‌های اجتماعی روزمرة است با قاطعیت فراهم آید. در این بین، اقدام پیامبر اعظم در مقابله با قرادادهای اجتماعی زن‌ستیز مرسوم در زمان ظهور خویش که نه تنها برای جنس زن حقوقی قائل نبود، بلکه اصولاً او را ازدایرة انسانیت بیرون می‌دانست، گامی بس مهم در راستای هویت‌یابی زن (این بخش مهم از پیکرة انسانیت) به‌شمار می‌آید؛ چه آنکه به مجرد تلاش زنان برای تخطی از این قراردادها، نوعی جریان سیل‌آسای اضطراب و تشویش به سوی آنان روان می‌شد که در عمل انگیزة حضور در عرصة عمومی و یا حتی طرح به عنوان عنصری تأثیرگذار در عرصة خانواده را از ایشان سلب می‌نمود. بدین سان، تکریم زن در برترین اشکال خود، همچون بوسه بر دستان دختر و یا گرامی داشتن همسر و یا پذیرفتن استقلال اقتصادی زن و... از سوی مردی در منتهای مردانگی، همچون رسول گرامی اسلام، مسیری را گشود که در تاریخ، نه تنها زنانگی عیب و نقصی به‌شمار نمی‌آید، بلکه مایة فخر و مباهات زنان و عامل قوّت قلب و اعتماد به نَفْس وجودی آنان در پیمایش عرصه‌های مختلف اجتماعی نیزخواهد بود.
