نوع مقاله : علمی- ترویجی

نویسندگان

1 دانشگاه فردوسی مشهد

2 دانشگاه شیراز

چکیده

فریقین نقاط مشترک متعدّدی در تفسیر آیة تبلیغ دارند که راه را برای درک درست معنای آیه همواره می‌کند، لیکن در تعیین آنچه بر پیامبر خدا(ص) نازل شده در این آیه مأمور به تبلیغ آن بوده، دچار اختلاف نظر هستند. از یک سو، تهدید خداوند و از سوی دیگر، وعده برای حفظ پیامبر(ص)، به اهمیّت بررسی مورد نزول آیه می‌افزاید. این آیه یکی از ادلّة شیعه، به ولایت امام علی(ع) با استناد به دلیل‌های قرآنی و روایی است. این دلالت‌ها به صورت‌های مختلفی تبیین شده است. یکی از دلالت‌هایی که کمتر به آن پرداخته شده، توجّه نکردن به سیاق آیه و تأثیر آن در ظهور و فهم معنای آیه است. دستاورد این بحث، پس از تبیین سیاق درونی آیه و با توجّه به شواهد درونی آیه، اثبات ولایت علی(ع) است و با اندکی تدبّر در سیاق آیه، به این نکته می‌رسیم که این آیات ارتباط عمیقی با یکدیگر دارند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Role of the Context in Interpreting the Tabligh Verse

نویسندگان [English]

  • abbas esmaeili zadeh 1
  • mahbobeh gholami 2

چکیده [English]

Shias and Sunnis have a lot of commonalities in interpreting Tabligh verse, which helps us understand the meaning of the verse easier, but opinion is divided on determining what Prophet Mohammad(Pbuh) in this verse was assigned to publicize. God ‘s threat and His promise to keep Prophet Mohammad(Pbuh) safe make this verse important enough to study. This verse is one of the Shias’ reasons for proving the Velayat of Imam Ali (Pbuh) based on the reasons from the Quran and hadiths .Theses implications have been explained in different ways. One of the implications which little attention has been paid to is lack of attention to the context of the verse and its impact on the appearance and meaning of the verse. Investigating the context as well as the internal evidence of the verse leads us to Velayat of Imam Ali (Pbuh). And with a bit of reflection on the context of the verse, we note that these verses have a profound connection with each other.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Tabligh Verse
  • independence
  • Velayat
  • Context
ابن‌بابویه قمی (صدوق)، محمّدبن علی. (1417ق.). الأمالی. قم: بی‌نا.
ابن‌طاووس، علیّ‌بن موسی. (1413ق.). الیقین. تحقیق محمّدباقر و محمّدصادق انصاری. قم: دارالکتاب.
ابن‌عقده، احمدبن محمّد. (1421ق.). کتابالولایة. با مقدّمة عبدالرزاق محمّدبن حسین حرزالدّین. قم: انتشارات دلیل ما.
امینی ‌نجفی، عبدالحسین احمد. (1378). الغدیر فی الکتاب و السّنّة و ا‌لادب. بیروت: دارالکتب العربیّة.
جوینی، ابراهیم. (1415ق.). فرائد السمطین. تحقیق محمّد باقر المحمودی. قم: مجمع احیاء الثّقافة الإسلامیّة.
راغب اصفهانی، حسین‌بن محمّد. ( 1412ق.). المفردات فی غریب القرآن. بیروت: دار العلم.
رجبی، محمود و دیگران. (1378). روش‌شناسی تفسیر قرآن. تهران: انتشارات سمت.
رشیدرضا، محمّد. (بی‌تا). تفسیر القرآن الحکیم، الشّهیر بتفسیر المنار. بیروت: دار المعرفۀ.
طباطبائی، سیّد محمّدحسین. (1417ق.). المیزان فی تفسیر القرآن. قم: دفتر انتشارات اسلامی جامعة مدرّسین حوزة علمیّة قم.
طبرسی، احمد. (1413ق.). الإحتجاج. تحقیق ابراهیم بهادری. قم: انتشارات اسوه.
طوسی، محمّدبن حسن. (1402ق.). التّبیان فی تفسیر القرآن. بیروت: دار احیاء التّراث العربی.
عیّاشی، محمّدبن‌ مسعود. (بی‌تا). تفسیر العیّاشی. تصحیح هاشم‌الرّسولی المحلاّتی. طهران: دارالکتب الإسلام المکتبة الإسلامیّة.
فخر رازی، ابوعبدالله محمّد. (1420ق.). مفاتیح‌الغیب. بیروت: دار احیاء التّراث العربی.
قائمی‌نیا، علیرضا. (1389). بیولوژی نص. تهران: انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشة اسلامی.
کلینی، محمّدبن یعقوب. (1365). الکافی. تهران: دار الکتب الإسلامیّة.
کوفی، فرات‌بن ابراهیم. (1410ق.). تفسیر فرات الکوفی. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
گلجانی امیرخیز، ایرج. (1384). نگرش سیستمی به ساختار سوره‌های قرآنی. تهران: ماهرنگ.
محمودی، محمّدجواد. (1402ق.). ترتیب الأمالی. قم: مؤسّسة المعارف الإسلامیّة.
مکارم شیرازی، ناصر و دیگران. (1374). تفسیر نمونه. تهران: دار الکتب الإسلامیّه.
نسائی، احمد. (1419ق.). خصائص امیرالمؤمنین علیّ بن أبی‌طالب. تحقیق محمّد الکاظم المحمودی. قم: بی‌نا.
نیشابوری، نظام‌الدّین حسن. (1416ق.). غرائب القرآن و رغائب الفرقان. بیروت: دارالکتب العلمیّة.