قرآن پژوهی
محسن میری
چکیده
د ر طول تاریخ، محوری ترین موضوعی که انبیای الهی کوشیده اند مردم را به سوی آن سوق دهند اصل توحید و نفی شرک بوده است.از جمله این تلاش ها، رویکرد های استدلالی و عقلانی حضرت ابراهیم علیه السلام است که در قرآن کریم منعکس شده است. وی در مواجهه فکری با مشرکان زمان خود برای نفی ربوبیت ستارگان و ماه و ... و اثبات توحید ربوبی ، از برهان بهره می گیرد.از ...
بیشتر
د ر طول تاریخ، محوری ترین موضوعی که انبیای الهی کوشیده اند مردم را به سوی آن سوق دهند اصل توحید و نفی شرک بوده است.از جمله این تلاش ها، رویکرد های استدلالی و عقلانی حضرت ابراهیم علیه السلام است که در قرآن کریم منعکس شده است. وی در مواجهه فکری با مشرکان زمان خود برای نفی ربوبیت ستارگان و ماه و ... و اثبات توحید ربوبی ، از برهان بهره می گیرد.از این برهان ، تبیین های مختلفی صورت گرفته است.یکی از این تبیین ها ارجاع این استدلال به برهان حدوث است.این تبیین ،از سوی متفکرانی مورد انتقاد قرار گرفته است. این پژوهش با روش استنادی- تحلیلی- استنباطی ، ابتدا به تبیین مزبور از برهان و نیز انتقادات وارده بر آن می پردازد و سپس این انتقادات را مورد ارزیابی قرار داده و در ادامه ، تبیین جدیدی از برهان مذکور با ارجاع مفهوم "افول" به " نقص و نیازمندی" ارایه کرده است به گونه ای که از آن انتقادات مصون باشد.
محسن میری
چکیده
در طول تاریخ، محوریترین موضوعی که انبیای الهی کوشیدهاند مردم را به سوی آن سوق دهند، اصل توحید و نفی شرک بوده است. از جملة این تلاشها، رویکردهای استدلالی و عقلانی حضرت ابراهیم (ع) است که در قرآن کریم منعکس شدهاست. وی در مواجهة فکری با مشرکان زمان خود برای نفی ربوبیت ستارگان، ماه و... و نیز اثبات توحید ربوبی، از برهان بهره میگیرد. ...
بیشتر
در طول تاریخ، محوریترین موضوعی که انبیای الهی کوشیدهاند مردم را به سوی آن سوق دهند، اصل توحید و نفی شرک بوده است. از جملة این تلاشها، رویکردهای استدلالی و عقلانی حضرت ابراهیم (ع) است که در قرآن کریم منعکس شدهاست. وی در مواجهة فکری با مشرکان زمان خود برای نفی ربوبیت ستارگان، ماه و... و نیز اثبات توحید ربوبی، از برهان بهره میگیرد. از این برهان، تبیینهای مختلفی صورت گرفتهاست.یکی از این تبیینها، ارجاع این استدلال به «برهان حدوث» است. این تبیین از سوی متفکرانی مورد انتقاد قرار گرفتهاست. این پژوهش با روش استنادی ـ تحلیلی ـ استنباطی، ابتدا به تبیین برهان مزبور و نیز انتقادهای وارد بر آن میپردازد و آنگاه این انتقادها را ارزیابی میکند و تبیین جدیدی از آن را با ارجاع مفهوم «افول» به «نقص و فقر ذاتی و وجودی» ارائه کردهاست، به گونهای که از آن انتقادها مصون باشد.