یاسر تک فلاح؛ فاطمه نظری؛ صابر طالبی
چکیده
رویکرد اصلی در آموزههای دینی با توجه به هدف غایی دین که قرب الهی است، مصون داشتن انسانها از گناه و لغزش میباشد. مسئلة اصلی جامعة و آسیبهای فردی و اجتماعی که در آن مشاهده میشود، ناشی از عمل نکردن و یا عدم آگاهی نسبت به آموزههای دینی است. یکی از اجزای نظام بازدارندگی از گناه در آموزههای دینی، تقویت حساسیت اجتماع در برابر لغزشهای ...
بیشتر
رویکرد اصلی در آموزههای دینی با توجه به هدف غایی دین که قرب الهی است، مصون داشتن انسانها از گناه و لغزش میباشد. مسئلة اصلی جامعة و آسیبهای فردی و اجتماعی که در آن مشاهده میشود، ناشی از عمل نکردن و یا عدم آگاهی نسبت به آموزههای دینی است. یکی از اجزای نظام بازدارندگی از گناه در آموزههای دینی، تقویت حساسیت اجتماع در برابر لغزشهای عناصر جامعه است. امربهمعروف و نهیازمنکر سازوکار پیشبینیشده است که در قرآن و روایات بهعنوان یک فریضه و زمینهساز احیای سایر فرایض از آن یادشده است و جامعة اسلامی را در برابر گناه و معصیت حساس نموده و بدین ترتیب مسئولیتی همگانی برای دعوت به نیکیها و نهی از بدیها و گناهان به آحاد جامعه اعطا میکند. این پژوهش بهضرورت این فریضه از منظر آمران و ناهیان، مخاطبان، اجتماع، اولویتها، الزامات و بایستهها و نقش حکومت اسلامی در بهسازی محیط اجتماع و سوق دادن بهسوی پرهیزکاری، موردمطالعه قرار میدهد.
رضا مرادی سحر؛ زهره اخوان مقدم؛ سید مجید نبوی
چکیده
فرهنگ، مجموعة پیچیدهای شامل معارف، معتقدات، هنرها، صنایع، فنون، اخلاق، قوانین، سنن وخلاصه، همة عادات، رفتار و ضوابطی است که فرد به عنوان عضو جامعه، از اجتماع خود فرامیگیرد. در مفهومشناسی جاهلیت در قرآن و نهجالبلاغه، به تقابل جهل با عقل و حلم رهنمون میشویم. عقل مفهوم جامعی است که شامل علم و دانش، فهم و تعقل امور و عمل به اوامر ...
بیشتر
فرهنگ، مجموعة پیچیدهای شامل معارف، معتقدات، هنرها، صنایع، فنون، اخلاق، قوانین، سنن وخلاصه، همة عادات، رفتار و ضوابطی است که فرد به عنوان عضو جامعه، از اجتماع خود فرامیگیرد. در مفهومشناسی جاهلیت در قرآن و نهجالبلاغه، به تقابل جهل با عقل و حلم رهنمون میشویم. عقل مفهوم جامعی است که شامل علم و دانش، فهم و تعقل امور و عمل به اوامر الهی، حسنات و نیکیها میشود. در مقابل، جهل صفت فضیلتسوزی است که علم و دانش، فهم و عمل به دستورهای الهی را یکسره نابود میکند. جاهلیت محدود به برههای از زمان نیست و به همین دلیل، قرآن آن را به «اولی» و «اُخری» تقسیم نمودهاست. امیر مؤمنان(ع) نکات متعددی را دربارة ویژگیهای عصر جاهلی فرمودهاند که میتوان آنها را به دو محور کلی تقسیم نمود: نکاتی دربارة فرهنگ دینیِ آن عصر، و نکاتی دربارة فرهنگ اجتماعی آن. مقالة حاضر با روش تحلیلیـ توصیفی هر یک از دو قِسم فوق را با شش مؤلفه به بحث مینشیند.