مجتبی پورکریمی هاوشکی؛ آریان نادر بیگدلیلو
چکیده
انسان به منظور رسیدن به سعادت حقیقی و جاودانه، نیازمند راهبر و هدایتکننده است. در این راستا، قرآن به عنوان کتاب هدایت، هدف از نزول خود را رساندن انسان به سرمنزل حقیقی معرّفی نموده که همان تقرّب به خداوند است. از این روی، ضروری مینماید اصول و روشهایی که برآمده از قرآن و متناسب با نیاز و شرایط وجودی انسان میباشند، تبیین نموده، ...
بیشتر
انسان به منظور رسیدن به سعادت حقیقی و جاودانه، نیازمند راهبر و هدایتکننده است. در این راستا، قرآن به عنوان کتاب هدایت، هدف از نزول خود را رساندن انسان به سرمنزل حقیقی معرّفی نموده که همان تقرّب به خداوند است. از این روی، ضروری مینماید اصول و روشهایی که برآمده از قرآن و متناسب با نیاز و شرایط وجودی انسان میباشند، تبیین نموده، به منظور سعادت او به کار بندیم. مقالة حاضر به دنبال آن است که با محور قرار دادن قرآن به عنوان یک منبع تربیتی و انتخاب سورة کهف و استخراج مبانی، اصول و روشهای تربیتی از آن به عنوان جزئی از این مجموعة تربیتی در این مسیر گام بردارد. بدین گونه که این مقاله را با توجّه به تعریف تربیت، سنّ شروع تربیت، عبودیّت به عنوان هدف غایی و استخراج چندین مبنا و اصل تربیتی تدوین نمودهایم. مبانی شامل مبنای شناخت، انتخاب، عمل و معلّمپروری میباشند. اصول نیز شامل اصل شناخت خداوند، خود و دنیا، اصل انتخاب و التزام مبتنی بر عشق، اصل تقوا و اصل معلّمپروری میباشند و روشهایی را که به منظور تحقّق هر کدام از این اصول و قابلیّتها لازم است نیز از این سوره استخراج نمودهایم.
