نصرت نیل ساز؛ زهره بابااحمدی میلانی
چکیده
پیشینة استشهاد به آیات قرآن کریم سابقهای دیرینه دارد و از همان آغاز نزول قرآن، خود پیامبر(ص)، حضرت فاطمه(س) و ائمّة اطهار(ع) در سخنان خود به آیات قرآن کریم اسشتهاد میکردند و در واقع، بعد از نزول قرآن کریم نیز شاعران و نویسندگان در آفرینش آثار ادبی خود، شیوههای بیانی قرآن را الگوی کار خود قرار دادند و از الفاظ و اندیشههای قرآنی ...
بیشتر
پیشینة استشهاد به آیات قرآن کریم سابقهای دیرینه دارد و از همان آغاز نزول قرآن، خود پیامبر(ص)، حضرت فاطمه(س) و ائمّة اطهار(ع) در سخنان خود به آیات قرآن کریم اسشتهاد میکردند و در واقع، بعد از نزول قرآن کریم نیز شاعران و نویسندگان در آفرینش آثار ادبی خود، شیوههای بیانی قرآن را الگوی کار خود قرار دادند و از الفاظ و اندیشههای قرآنی در آثار خود بهره جستند. از آنجا که بعد از پیغمبر اکرم(ص)، دیگر ائمّة اطهار(ع) مفسّر و مبیّن قرآن کریم هستند و از شاخصههای کلام ایشان، استشهاد به آیات قرآن و به کار بردن تعبیرهای قرآنی است. لذا ضرورت پژوهش برای گونهشناسی اقتباسهای ائمّه از اهمیّت بیشتری برخوردار است. در این میان، خطبة فدکیّه یکی از رساترین خطبههای حضرت فاطمه(س) در باب غصب «فدک» بوده که سرشار از آیات و اشارات قرآنی است.آنچه در این پژوهش مورد بررسی قرار میگیرد، پاسخ تفصیلی به این پرسش است که گونههای استشهاد و اقتباسهای قرآنی حضرت زهرا(س) در خطبه فدکیّه به چه صورت بوده است.