رضا مراد صحرایی؛ فاطمه نصرتی موموندی
چکیده
چکیدهامروزه مطالعات میانرشتهای در تمامی علوم بهویژه علوم انسانی از اهمیّت زیادی برخوردارند. از جملة این مطالعات، میتوان به مطالعات بینرشتهای علوم قرآنی و زبانشناسی اشاره کرد. هدف از پژوهش حاضر، ارائة یک نظریّة معنایی نظاممند برای توجیه روابط متنی موجود در قرآن میباشد. در این پژوهش، پژوهندگان به دنبال بررسی انسجام، ...
بیشتر
چکیدهامروزه مطالعات میانرشتهای در تمامی علوم بهویژه علوم انسانی از اهمیّت زیادی برخوردارند. از جملة این مطالعات، میتوان به مطالعات بینرشتهای علوم قرآنی و زبانشناسی اشاره کرد. هدف از پژوهش حاضر، ارائة یک نظریّة معنایی نظاممند برای توجیه روابط متنی موجود در قرآن میباشد. در این پژوهش، پژوهندگان به دنبال بررسی انسجام، پیوستگی و روابط متنی در سورة احقاف میباشد. بدین منظور، علاوه بر نظریّة انسجام، از نظریّة ربط که از رویکردهای جدید مطالعات زبانشناسی میباشد، نیز استفاده شده است. در راستای نیل به این هدف، ابتدا متن سوره به چند حوزة معنایی تقسیم شده، سپس انسجام درون و بینآیهای هر حوزة معنایی بررسی شده است. ربط هر حوزة معنایی و عوامل ارتباطی که مجموعهای از آیات را در یک حوزة معنایی قرار میدهد، در مرحلة بعد بررسی شدهاند. در پایان انسجام بین همة حوزههای معنایی تشکیلدهندة سوره و نیز ربط و عوامل ربط بینحوزهای نیز مشخّص شدهاند. یافتههای پژوهش پیش رو حاکی از آن است که آیات سورة احقاف علاوه بر انسجام درون و بینآیهای، از انسجام بینحوزهای نیز برخوردار است. آیههای هر حوزة معنایی و نیز حوزههای معنایی مختلف، از طریق عوامل ربط همچون شمول معنایی، ارجاع ضمیر پیشآیندی، ارجاع ضمیر پسآیندی، قیاس، تقابل و تمثیل، به هم مرتبط میشوند.