نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
استادیار معارف اسلامی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
چکیده
یکی از مسائلی که برخی اندیشمندان در تفسیر آیات قرآن کریم مورد بررسی قرار داده اند، تأویل است. به دلیل کاربرد متعدد واژه تأویل در این کتاب مقدس، بابی در این مورد در آثار اندیشمندان مسلمان گشوده شد که اشتراکات و افتراقاتی به چشم می‌خورد. یکى از اندیشمندان اسلامی که با ترجمه و شرح آثار ارسطو تأثیر فراوانى در مغرب زمین گذاشته ابن رشد است. وی که به قلم فرسایی در پاسخ به غزالی مشهور است توانست خردورزی در متون مقدس را از راه‌های گوناگون مانند عقل و نصوص دینی مطرح نموده و یکی از نمونه‌های آن را تأویلات دینی معرفی می‌کند. در همان منطقه و مدتی اندک پس از ابن رشد، ابن عربی که اندیشه‌هایی بس عمیق و بنیادین در عرفان مطرح می‌کند نیز به تأویلات دینی توجه می‌کند. این نوشتار با روش توصیفی-تحلیلی در صدد است اندیشه‌های ابن رشد و ابن عربی درباره بایسته‌های اهل تأویل را مورد بررسی قرار دهد. یافته‌های بحث عبارت از اشتراک دیدگاه ابن رشد و ابن عربی درباره توجه به باطن برخی متون دینی که به واسطه اهل تأویل شکل می‌گیرد. اختلافاتی که در روش عقلی و شهودی آنان در تأویل وجود دارد. ابن رشد به فیلسوف به عنوان اهل تأویل اشاره دارد و ابن عربی به عارف به عنوان مصداقی جامع برای تأویل نمودن توجه می‌کند.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
A Study of Averroes and Ibn Arabi's views on the Semantics and Necessity of Interpreting the Holy Qu’ran
نویسندگان [English]
- Mahmoud Khonamri
- Abbas Bakhshandeh Bali
Assistant Professor of Islamic Knowledge, University of Mazandaran, Babolsar, Iran;
چکیده [English]
One of the issues that some scholars have considered in interpreting the verses of the Holy Qur’an is interpretation. Due to the frequent use of the word Interpretation in this Bible, Babi was opened in this regard in the works of Muslim thinkers, which have similarities and differences. Averroes is one of the Islamic thinkers who has greatly influenced the Maghreb by translating and describing Aristotle's works. He is known for his eloquence in response to al-Ghazali. In the same region and shortly after Averroes, Ibn Arabi, who puts forward very deep and fundamental ideas in mysticism, also pays attention to Religious Interpretations. This article uses a descriptive-analytical method to examine the ideas of Averroes and Ibn Arabi about the requirements of the interpreters. The findings of the discussion are the commonalities of Averroes and Ibn Arabi's views on the inner attention of some religious texts that are formed by the people of Interpretation. Differences in their rational and intuitive method of Interpretation. Averroes refers to the philosopher as a person of Interpretation, and Ibn Arabi refers to the mystic as a comprehensive example of Interpretation.
کلیدواژه‌ها [English]
- Averroes
- Ibn Arabi
- Religious Hermeneutics
- Reason
- Mystical intuition
)