نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

• محمد حسین بیات

هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

دیدگاه ابن‌عربی در باب خلافت و امامت بعد از رحلت رسول اکرم (ص) از ویژگی خاصّی برخوردار است. وی نخست به‌گونه‌ای سخن می‌گوید که خواننده می‌پندارد مقصود وی، امامت و خلافت عرفانی می‌باشد و ربطی به دیدگاه‌های کلامی شیعی و سنّی در این باره ندارد، لیکن بعد از بررسی و دقّت نظر معلوم می‌شود که وی با شیوه‌ی خاصّ خود، در نهایت دیدگاه کلامی اهل سنّت را به زبان آورده و به‌گونه‌ای شگفت‌انگیز، خلافت را با تمسّک به اجماع صحابه و اصالت‌بخشیدن بدان، برای خلیفه‌ی اوّل و دوم به اثبات رسانیده است. وی جمیع نصوص وارده از جانب پیامبر خدا(ص) را در باب امامت و خلافت انکار نموده، سپس احادیث متواتری چون حدیث غدیر و ثقلین را با تحریف نقل کرده است. آنگاه با موضوعیّت‌دادن به اجتهاد علما و حکّام، جمیع خطاهای آنان را توجیه و همه‌ی ایشان را تبرئه نموده است. نویسنده‌ی این مقاله، در حدّ توان یک مقاله، این دیدگاه ابن‌عربی را از جهات گوناگون واکاوی کرده، سپس یکایک آنها را نقد کرده است

کلیدواژه‌ها

• نصّ
• خلافت
• امامت
• اجماع
• اجتهاد
• موضوعیّت
• طریقیّت
• آل‌البیت و اهل‌البیت

عنوان مقاله [English]

A Survey of Ibn Arabī's Views on Caliphate and Leadership

نویسنده [English]

• mohamad hoseyn bayat

چکیده [English]

Ibn Arabī's views on caliphate and leadership after the decease of the Apostle of God (God bless him and his household), are of special quality. He first discusses these issues in a way that makes the reader think he is talking about gnostic caliphate and leadership and not the theological views of the Shi'ites and the Sunnites. However, a closer scrutiny of his views reveals that in his own particular fashion, Ibn Arabī has in fact focused on the theological views of the Sunnites; he has amazingly substantiated the caliphate of the first and the second caliphs by relying on the consensus of the Companions of the Prophet and by assigning originality to it. He has ignored all texts and rulings on caliphate and leadership which are attributed to the holy Prophet (PBUH); he then quotes some traditions of multiple attestation like Hadīth al-Thaqalayn and Hadīth al-Ghadīr with distortion. In the next part he deals with ijtihād (interpretive reasoning) of the religious scholars, justifies all their mistakes and errors and exonerates them all. The present study has explored, within the scope of a paper, the views of Ibn Arabī from different angles and has then criticized them one by one

کلیدواژه‌ها [English]

• Text
• Caliphate
• leadership
• consensus
• ijtihād
• relevance
• mystic path
• descendants of the Prophet
• Family of the Prophet