نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• محمد شریفی ¹
• قاسم فائز ²

¹ دانشگاه مازندران

² دانشگاه تهران

چکیده

برخی از آیات قرآنی با قواعد مشهور علم نحو همخوانی ندارد. از‌این‌رو، نحوی‌ها در توجیه آن‌ها آرای گوناگونی اظهار کرده‌اند و همین امر سبب شده‌است که دشمنان اسلام اِعراب این کلمات را دستاویز قرار دهند و اعلام کنند این کتاب، آسمانی نیست و ساختۀ دست بشر است و ایرادهای نحوی فراوانی دارد. این مقاله به روش توصیفی‌ـ تحلیلی درصدد آن شد که توجیه صحیح اِعراب این کلمات را بیان نماید. از‌این‌رو، به نقد و بررسی آرای دشمنان و نیز نحوی‌های بزرگ و قرائت‌های قرآن پرداخت و به این نتایج دست یافت که هیچ یک از ایرادهای گرفته‌شده به وسیلة مخالفان وارد نیست و همۀ آن‌ها طبق قواعد و فرهنگ زبانی عرب جاهلی است و توجیهات زبان‌شناختی دارند. هیج گزارش تاریخی از صدر اسلام، به‌ویژه قبل از هجرت نداریم که بلیغی از بلغای جاهلی، خاصه آنان که در صف دشمنان بودند (مثل مغیره) از این اِعراب‌ها ایراد گرفته باشد و کسانی که از اِعراب قرآن ایراد گرفته‌اند، از منکران، نصاری و مستشرقان هستند و زبان عربی را خوب نمی‌شناسند و از ظرایف آن آگاه نیستند که هدف آنان، ایجاد شبهه در بین مسلمانان نسبت به کتاب آسمانی ایشان است.

کلیدواژه‌ها

• اِعراب قرآن
• قرائت
• علم نحو
• مستشرقان

موضوعات

• قرآن پژوهی

عنوان مقاله [English]

Study and Critique of Doubts of Skeptics Regarding the Diacritical Marks of Certain Words from the Holy Qur’an

چکیده [English]

A few ayahs of the Quran appear to violate famous rules of syntax for which different syntacticians have tried to provide explanations. However, the enemies of Islam have taken advantage of this fact, suggesting that the Quran is not a divine book, that it was written by a human being and, as a result, it has many syntactic mistakes. This paper, via a descriptive-analytical method, seeks to provide a sound explanation for the diacritical marks of the abovementioned Quranic words. Having reviewed and criticized opposing views as well as great syntacticians’ views and readings of the Quran, the present study reached the following conclusions: None of the objections raised by the opposing side are acceptable insofar as they are all based on the language rules and conventions of pre-Islamic Arabia in its days of Jahiliyyah (ignorance) and, thus, can be explained by linguistic justifications. There is no historical account of any objection about the diacritical marks of Quranic words in the early days of Islam, especially before the emigration of the Prophet, by a pre-Islam rhetorician such as Mughira from among the enemies of Islam. Those who have found fault with the diacritical marks of Quranic words are from among the disbelievers, Christians and Orientalists; they either do not specialize in Arabic or are unaware of its subtleties. The goal of the enemies is to raise doubts among Muslims about their divine scripture.

کلیدواژه‌ها [English]

• Diacritical marks of the Quran
• Readings
• Syntax
• Orientalists